Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Το Ισραήλ θα πρέπει να πάρει διδάγματα από το Ολοκαύτωμα για τον εθνικισμό

Κύριο άρθρο της εφημερίδας "Χάαρετς" στις 02/05/2001*



Η Ημέρα του Ολοκαυτώματος και η Ημέρα των Ηρώων, που τιμάται σήμερα, είναι πάνω από όλα μία ημέρα μνήμης. Σήμερα είναι η ημέρα κατά την οποία θυμούμαστε το Ολοκαύτωμα, τη μνήμη αυτών που εξοντώθηκαν και την κληρονομιά αυτών που κατάφεραν να επιζήσουν. Είναι επίσης μια μέρα κατά την οποία θυμόμαστε αυτούς που επέζησαν και οι οποίοι εξακολουθούν να ζουν ανάμεσα μας και να αναρωτιόμαστε για τη ευημερία τους.
Όλα αυτά όμως δεν είναι αρκετά: Οι Ισραηλινοί πρέπει να αφιερώσουν τον εαυτό τους στη μελέτη των μαθημάτων από το Ολοκαύτωμα. Επιπροσθέτως των μαθημάτων που μάθαμε πολύ καλά εδώ πέρα-όπως η ανάγκη για την ύπαρξη ενός ισχυρού και ανεξάρτητου κράτους και του χρέους να καταπολεμηθεί ο αντισημιτισμός-κανείς δεν πρέπει να αγνοεί με κανένα τρόπο το ηθικό δίδαγμα του Ολοκαυτώματος.
Ένα μάθημα είναι ότι τέτοιου είδους φρίκη μπορεί να προέλθει από μία υποτιθέμενη φωτισμένη κοινωνία, ακόμη και μία δημοκρατική κυβέρνηση και ότι είναι επικίνδυνο να παραβλέπεις τις ανησυχητικές ενδείξεις-που σε οδηγούν στην αδιαφορία με όλες τις επιπτώσεις.
Από αυτήν την άποψη υπάρχει λόγος να ανησυχούμε στο Ισραήλ. Από τη μια Ημέρα Μνήμης στην άλλη, η κοινωνία μας έχει επιδεινωθεί, όπως δείχνει η εμφάνιση των ανησυχητικών ενδείξεων μίσους προς τους ξένους και την καταπίεση του «άλλου», παράλληλα με τις χειροπιαστές ρωγμές της ανθεκτικότητας της δημοκρατίας μας. Αυτό πρέπει να ανησυχεί κάθε Ισραηλινό κάθε μέρα του χρόνου, αλλά την Ημέρα Μνήμης, έχει μία πρόσθετη σημασία.
Όταν ο ρατσισμός και ο εθνικισμός δείχνουν τα δόντια τους, πρέπει να αντιμετωπίζονται σθεναρά πριν καταλήξουν σε συμφορά. Η ισραηλινή κοινωνία, πολλοί από τους ιδρυτές και πιονέρους της ήταν επιζήσαντες αντισημιτικών διώξεων και της φρίκης των στρατοπέδων εξόντωσης και των γκέτο, πρέπει να επιχειρήσει να αποτελέσει το ηθικό παράδειγμα στη μάχη κατά οποιασδήποτε αποτρόπαιης έκφρασης μίσους ή καταδίωξης η οποία προέρχεται από εθνικιστικές, εθνικές ή ρατσιστικές αιτίες.
Είναι εξαιρετικά ατυχές που μία τέτοια δέσμευση δεν είναι πάντοτε παρούσα. Τα τελευταία χρόνια ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές στη κοινωνία μας, που καλούν για παράδειγμα τον κόσμο να μην νοικιάζει διαμερίσματα σε Άραβες ή ξένους εργάτες ή να μην αφήνουνε τα θύματα πολέμου να βρίσκουν άσυλο στη χώρα, περιορίζοντας τις πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πρέπει κανείς να μάχεται τέτοιες απόψεις, οι οποίες ακούγονται ακόμη και στο κοινοβούλιο μας. Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα από το Ολοκαύτωμα, το οποίο πρέπει να πάρουμε όχι μόνο ως σεβασμό στην μνήμη του παρελθόντος ή δικαιολογία για απάντηση από τους ηγέτες της χώρας στις επικρίσεις του Ισραήλ από το εξωτερικό. Πρέπει να χρησιμεύει και ως προειδοποίηση για το μέλλον.

http://www।haaretz.com/print-edition/opinion/israel-should-have-learned-the-holocaust-s-lessons-of-nationalism-1.359277