Φοβούμενοι τον άλλο

Ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ευρείας κυκλοφορίας ισραηλινή εφημερίδα "Γεντιότ Αχρονότ" και αφορά την πρόσφατη απαγόρευση εισόδου στην Δυτική όχθη από τις ισραηλινές αρχές του Αμερικανοεβραίου διανοούμενου και ακτιβιστή Νόαμ Τσόμσκι.*

του Μποάζ Οκόν

Η απόφαση να απαγορευτεί η είσοδος στη Δυτική Όχθη στον Νόαμ Τσόμσκι ο οποίος επρόκειτο να δώσει διάλεξη στο πανεπιστήμιο Μπερζέϊτ είναι μία ανόητη ενέργεια σε μία σειρά από πρόσφατες ανόητες ενέργειες. Όλες μαζί σηματοδοτούν το τέλος του Ισραήλ ως κράτους δικαίου και ελευθερίας ή τουλάχιστον θέτει ένα τεράστιο ερωτηματικό πάνω στο ζήτημα αυτό.
Η απόφαση να απαγορευτεί στον Τσόμσκι είναι πρώτα απ' όλα καταφανώς παράνομη και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κολ Χαάμ(σ.σ. αφορά την ανατροπή απόφασης του υπουργείου Εσωτερικών από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ να απαγορεύσει την κυκλοφορία το 1953 της εφημερίδας του ΚΚ Ισραήλ «Κολ Χαάμ», εξαιτίας άρθρου που αφορούσε τον πόλεμο της Κορέας), με την οποία αποφάνθηκε ότι η απαγόρευση της ελευθερίας του λόγου είναι νόμιμη μόνο όταν αφορά διακηρύξεις που ενδέχεται να δημιουργήσουν ξεκάθαρο και άμεσο κίνδυνο για τν ασφάλεια του κοινού.
Η αλήθεια δεν υπαγορεύεται από τα παραπάνω και απόψεις και ιδέες δεν μπορούν να ελεγχθούν, αποφάνθηκε το δικαστήριο. Το καλύτερο «τεστ αληθείας» είναι η ικανότητα μία διακηρυγμένη θέση να γίνεται αποδεκτή εντός των συνθηκών του ανταγωνισμού της ελεύθερης αγοράς ιδεών.
Παρόλα αυτά, στο Ισραήλ η κυβέρνησή μας έχει ήδη ξεκινήσει να απειλεί την ελευθερία ή τουλάχιστον την ελευθερία αυτών που θεωρούνται «άλλοι». Δεν ενδιαφερόμαστε για το τι οι «άλλοι» λένε, πόσο μάλλον το δικαίωμα τους να θέλουν να ζήσουν ομαλά. Θέλουμε να ξεκουμπιστούν από εδώ πέρα. Καταδιώκουμε τους «άλλους» βασιζόμενοι σε γενικότητες, καχυποψίες, μεροληψία ή απλά επειδή μας ενοχλούν.
Η αστυνομία συλλαμβάνει διαδηλωτές στην ανατολική Ιερουσαλήμ στην συνοικία Sheikh Jarah με ψευδή στοιχεία. Το δικαστήριο απελαύνει μία έγκυο ξένη εργάτρια για να μην γεννήσει ένα ξένο παιδί στο Ισραήλ. Το δικαστήριο οικογενειακών υποθέσεων εμποδίζει μωρά από την Ινδία να έλθουν στο Ισραήλ με βάση αστήρικτες δικαιολογίες.

Γινόμαστε φασίστες;
Εν τω μεταξύ, τα δικαστήρια μας εκδίδουν αποφάσεις που περιορίζουν δικαιώματα, χωρίς καν πολλή σκέψη, πιθανότατα για να καλύψουν την ντροπή. Απελαύνουμε ακόμη και κλόουν που θέλουν να πάνε σε φεστιβάλ στην Ραμάλα επειδή φοβόμαστε.
Το κοινό μας χαρακτηριστικό είναι ένας ανησυχητικός κοινός παρανομαστής. Όταν η ελευθερία εξαφανίζεται, γίνεται πρωτίστως σε βάρος του ασθενέστερου, περιθωριακών ομάδων ή μειονοτήτων. Επιπλέον δεν σταματά εδώ πέρα. Τώρα απευθύνεται πλέον και προς διεθνώς αναγνωρισμένους διανοούμενους.
Για το λόγο αυτό, δεν θα ήταν υπερβολικό να λέγαμε ότι η απόφαση να σιωπήσει ο Νόαμ Τσόμσκι είναι μία προσπάθεια να δοθεί τέλος στην ελευθερία στο κράτος του Ισραήλ. Δεν αναφέρομαι στην έμφυτη ανοησία να δίνουμε όπλα σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ είναι φασιστικό, αλλά κυρίως, στο φόβο ότι ίσως όντως να βρισκόμαστε στη διαδικασία να γίνουμε.

*Δημοσιεύτηκε στις 17/05/2010

http://www.ynet.co.il/english/articles/0,7340,L-3890586,00.html