ΙΣΡΑΗΛ ΜΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το κράτος του Ισραήλ είναι μία σκληρή ταξική κοινωνία, που καλύπτει τις κοινωνικές διαφορές πίσω από τις έντονες εθνοτικές διαμάχες και τη διαπάλη μεταξύ των Εβραίων που προέρχονται από την ανατ. Ευρώπη, γνωστοί ως Εσκεναζίμ και οι οποίοι ανήκουν στην μεσαία και ανώτερη τάξη και τους σεφαραντίμ, τους Εβραίους που προέρχονται από τα αραβικά κράτη και είναι τα φτωχότερα στρώματα. Πέραν αυτών υπάρχει και το 20% του πληθυσμού που είναι Παλαιστίνιοι που έμειναν στην επικράτεια του κράτους του Ισραήλ, μετά την ίδρυσή του το 1948. Τυπικά έχουν ίσα δικαιώματα, στη πράξη όμως είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας με μοναδικό "προνόμιο¨το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Εκτός βέβαια από τους Παλαιστινίους που είναι ισραηλινοί ηπήκοοι υπάρχουν και οι άλλοι της δυτικής όχθης και της λωρίδας της Γάζας, που ζουν σε πολύ μεγαλύτερη φτώχεια, αποκλεισμένοι και υπό κατοχή.
Οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται τα τελευταία χρόνια στο Ισραήλ, καθώς έχει εγκαταλειφθεί η στοιχειώδης κοινωνική πολιτική των παλαιότερων δεκαετιών, για χάρη των ατέρμονων εξοπλισμών, που βέβαια κάθε άλλο παρά "ειρήνη" και "ασφάλεια" έχουν εξασφαλίσει στους κατοίκους του.
Ενδεικτικά της αυξανόμενης φτώχειας είναι τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα στα μέσα του περασμένου μήνα, 30.000 παιδιά στο Ισραήλ ζούν κάτω από το όριο φτώχειας.
Κάπου 45.000 Ισραηλινοί βρέθηκαν κάτω από το όριο φτώχειας το 2007, συμπεριλαμβανομένων 30.000 παιδιών. Το συνολικό ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε από 24,4% το 2006 σε 24,7% το 2007. Η παιδική φτώχεια αυξήθηκε από 35,2% το 206 σε 35,8% το 2007, μιλάμε συνολικά για 804.000 παιδιά! Ο αριθμός των οικογενειών που ζει στο όριο φτώχειας αυξήθηκε επίσης από 20% στο 20,5% πέρυσι, σε απόλυτο αριθμό 420.000 οικογένειες.
Η αύξηση της φτώχειας αφορά τόσο τους Εβραιους όσο και τους άραβες κατοίκους του Ισραήλ. Ο αριθμός των εβραϊκών οικογενειών που ζει κάτω από το όριο φτώχειας αυξήθηκε από 14,7% σε 15,2%, ενώ ο αριθμός των αραβικών οικογενειών που ζει κάτω από το όριο φτώχειας αυξήθηκε από 54% σε 54,8%.
Παρέθεσα τα στοιχεία αυτά όχι μόνο για ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου, αλλά για τον απλούστατο λόγο, ότι, για να χρησιμοποιήσω μαρξιστική ορολογία, η άρχουσα τάξη τάϊζε πάντοτε τους πεινασμένους με εθνικισμό και σωβινισμό, ιδεολογίες περί "περιούσιων λαών" και συνεχή επιστράτευση έναντι του εξωτερικού εχθρού.
Το δυστήχημα είναι ότι αντί οι φτωχοί Ισραηλινοί να δουν ποιός τους κλέβει το ψωμί, ξεσπούν...πάνω στους ακόμη πιό δυστυχείς Παλαιστινίους, επικροτώντας τις πολιτικές μαζικής εξόντωσης που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις του Ισραήλ, γεμίζοντας υπερηφάνεια...που η ακριβοπληρωμένη πολεμική τους μηχανή εξουδετερώνει τους Κασάμ των "φτωχοδιαβόλων" με εν ψυχρώ δολοφονίες αμάχων, παιδιών κ.λ.π.

Τα στοιχεία για την φτώχεια αντλήθηκαν από ρεπορτάζ της ισραηλινής εφημερίδας "Χαάρετς"(www.haaretz.com) στις 14/02/2008.