Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Προβληματισμός για το θέμα περί μποϊκοτάζ του Ισραήλ


Ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα για προβληματισμό, σχετικά με την καμπάνια για μποϊκοτάζ του Ισραήλ, συγκρίσεις με Νότια Αφρική και αναφορές στο ιδεολογικό μπαγκράουντ της παλαιστινιακής ισλαμικής οργάνωσης Χαμάς. Δημοσιεύτηκε στο ακροαριστερό σοσιαλιστικό περιοδικό "Militant"* Ακολουθούν αποσπάσματα.




Λεηλατώντας τα Starbucks

Τα Starbucks, των οποίων ο ιδιοκτήτης είναι Εβραίος, έγιναν στόχος της καμπάνιας(για μποϊκοτάζ του Ισραήλ) διεθνώς. Στις 19 Ιανουαρίου περί τους 200 διαδηλωτές μπούκαραν σε ένα Starbucks καφέ κοντά στην ισραηλινή πρεσβεία στο Λονδίνο και επιτέθηκαν σε μία σειρά από επιχειρήσεις στην περιοχή. Ένας διαδηλωτής με υπερηφάνεια ανέβασε το βίντεο της εισβολής στο YouTube με τον τίτλο «Πως πραγματικά να μποϊκοτάρεις τα ισραηλινά προϊόντα».

Το μίσος εναντίον των Εβραίων και ο αντισημιτισμός, μία παλαιά μορφή ρατσισμού εδώ και αιώνες, χρησιμοποιείται από τις άρχουσες τάξεις στην διάρκεια της ιστορίας όταν το σύστημα τους αντιμετωπίζει κρίση. Ο σύγχρονος αντισημιτισμός εμφανίζεται συχνά με έναν αντικαπιταλιστικό ακόμη και σοσιαλιστικό μανδύα. Οι πραγματικοί εκμεταλλευτές, η άρχουσα τάξη με τις οικογένειες των δισεκατομμυριούχων, των οποίων η πλειονότητα, δεν είναι Εβραίοι, αντικαθιστώνται από μία ρατσιστική συνομωσία που περιγράφει τους Εβραίους ως την πηγή των προβλημάτων της κοινωνίας.

Η έκφραση ότι η Ουάσιγκτον είναι ένα πιόνι του Ισραηλινού λόμπι είναι μία σύγχρονη μορφή της αντί-εβραϊκής θεωρίας συνομωσίας. Και αυτοί που συχνά την προωθούν χρησιμοποιούν τον όρο «Σιωνιστικό κίνημα» ως υποκατάστατο του «Εβραίου».

Δημοκρατική, Κοσμική Παλαιστίνη

Η καμπάνια για μποϊκοτάζ του Ισραήλ περιγράφει όλους τους ισραηλινούς ως εχθρούς του παλαιστινιακού λαού. Αλλά αυτό είναι ψέμα. Το καπιταλιστικό καθεστώς στο Ισραήλ είναι εχθρός του παλαιστινιακού λαού, αλλά είναι και εχθρός του εργαζόμενου λαού στο Ισραήλ, Εβραίων και Παλαιστινίων. Ένας αυξανόμενος αριθμός Ισραηλινών πολιτών είναι Παλαιστίνιοι, σήμερα αποτελούν το 20%, σε μία με δύο γενιές θα είναι κοντά στο ένα τρίτο.

Μόνο ένα πολιτικό πρόγραμμα που καλεί σε από κοινού αγώνα όλων των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευομένων, ασχέτως της εθνικής τους ταυτότητας ή της θρησκευτικής τους πίστης, μπορεί να δείξει τον δρόμο προς τα εμπρός. Στην καρδιά της προσπάθειας αυτής βρίσκεται η έκκληση για μία δημοκρατική, κοσμική Παλαιστίνη στην οποία Παλαιστίνιοι και Εβραίοι μπορούν να ζήσουν χωρίς κρατικούς θρησκευτικούς περιορισμούς.

Οι διοργανωτές της πρόσφατης καμπάνιας για μποϊκοτάζ του Ισραήλ την συγκρίνουν με την διεθνή καμπάνια της οποίας ηγήθηκε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο(ANC) στα πλαίσια της υποστήριξης για επαναστατική αγώνα για την κατάργηση του Απαρτχάιντ.

Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ του καθεστώτος του Απαρτχάιντ και του καπιταλιστικού καθεστώτος στο Ισραήλ, τόσο όσον αφορά την οργάνωση της εργασίας, τον χαρακτήρα των καθεστώτων και τις ιστορικές συνθήκες που αυτά δημιουργήθηκαν. Η προσπάθεια να περιγραφούν απλά ως ίδια, συγκαλύπτει τις πραγματικές κοινωνικές και ταξικές συνθήκες στο Ισραήλ. Το να λες για το Ισραήλ «Απαρτχάιντ» είναι απλά ένα επίθετο, παρά μία επιστημονική περιγραφή της κοινωνικής δομής.

Η πιο σημαντική ίσως διαφορά μεταξύ του αντικαπιταλιστικού αγώνα στην Νότια Αφρική και του αγώνα για τα εθνικά δικαιώματα των Παλαιστινίων σήμερα είναι η ύπαρξη μιας επαναστατικής οργάνωσης, του ANC υπό τον Νέλσον Μαντέλα, στην περίπτωση της Νότιας Αφρικής.

Η Διακήρυξη της Ελευθερίας, το βασικό ντοκουμέντο του ANC που γράφτηκε το 1955, αναφέρει:

«Εμείς, ο λαός της Νότιας Αφρικής, διακηρύσσουμε για όλη μας την χώρα και τον κόσμο: το ότι η Νότια Αφρική ανήκει σε όλους όσους ζουν εντός της, Μαύρους και λευκούς και ότι καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει δίκαια την εξουσία αν δεν στηρίζεται στην επιθυμία του λαού».

Αντίθετα με αυτήν την επαναστατική προοπτική, οι δυνάμεις που ηγούνται αυτή της στιγμή του Παλαιστινιακού εθνικού κινήματος, η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης(PLO) και η Χαμάς, το Παλαιστινιακό Ισλαμικό Κόμμα που ελέγχει την Γάζα σήμερα, έχουν και οι δύο πολιτικά προγράμματα που δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Η Υποστήριξη στην Χαμάς

Η ιδρυτική διακήρυξη της Χαμάς, που γράφτηκε το 1988, περιγράφει τους στόχους της οργάνωσης.

Αναφερόμενη στον εβραϊκό λαό, αναφέρει: «Με τα λεφτά τους, ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης του κόσμου…Προκάλεσαν επαναστάσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου με στόχο να πετύχουν τα συμφέροντά τους και να καρπωθούν ως εκ τούτου τα οφέλη. Ήταν πίσω από την Γαλλική Επανάσταση, την Κομμουνιστική Επανάσταση… Με τα λεφτά τους ίδρυσαν μυστικές κοινωνίες…Ήταν πίσω από τον Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν κατάφεραν να καταστρέψουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο, πετυχαίνοντας οικονομικά οφέλη και ελέγχοντας τις πηγές

* http://www.themilitant.com/2009/7313/731336.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: