Το Ισραήλ ελέγχεται από τον θρησκευτικό φανατισμό

της Σουλαμίτ Αλόνι*


Όχι πολύ καιρό πριν, την περίοδο των ρατσιστικών ξεσπασμάτων του Μεϊρ Καχάνε(σ.σ. ακροδεξιός πολιτικός ιδρυτής του κόμματος «Καχ» που μιλούσε για εκτοπισμό των Αράβων. Δολοφονήθηκε από ισλαμιστές στα τέλη της δεκαετία του ’80), ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Αμος Ελόν μου έδωσε ένα αντίγραφο επιστολής του Λόρδου Ρότσιλντ που είχε στείλει στον Χέρτσελ(σ.σ. πατέρα του σιωνιστικού κινήματος) τον Αύγουστο του 1902. Στην επιστολή, ο Ρότσιλντ εξηγεί το γιατί αρνείται να στηρίξει την ίδρυση ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Γράφει ότι «θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τρόμο την δημιουργία μιας εβραϊκής αποικίας καθαρής και απλής, μια τέτοια αποικία θα εξελιχθεί σε imperium imperio. Θα είναι γκέτο με την προκατάληψη του γκέτο, θα είναι ένα μικρό ασήμαντo εβραϊκό κράτος, ορθόδοξο και φιλελεύθερο, που θα αποκλείει τους μη Εβραίους και τους Χριστιανούς».
Παρόλα αυτά και παρά τα φαινόμενα τύπου Καχάνε, η ελπίδα επικράτησε με τα χρόνια ότι οι σκληρές απόψεις του Ρότσιλντ θα αποδειχθούν ψευδείς, ότι το Ισραήλ θα εξασφαλίσει πράγματι « πλήρη ισότητα κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων σε όλους τους κατοίκους του ανεξάρτητα από θρησκεία, φυλή και φύλο και «θα εγγυηθεί την θρησκευτική ελευθερία, την ελευθερία συνείδησης, παιδείας και πολιτισμού», όπως αναφέρει τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Κράτους.
Ο καιρός πέρασε και πολλοί κληρονόμοι του Καχάνε γεννήθηκαν-όχι μόνο ανάμεσα στο άπληστο και άγριο πλήθος αλλά και ανάμεσα «στους εκλεγμένους εκπροσώπους της κοινής γνώμης» στην βουλή και την κυβέρνηση. Είναι μάλιστα απασχολημένοι με το να ετοιμάζουν ανοικτά φασιστικούς νόμους και να στέλνουν την ένοπλη αστυνομία να ματαιώσει παλαιστινιακές διεθνείς πολιτιστικές εκδηλώσεις, επειδή το καθεστώς πιστεύει ότι οι άραβες που ζουν στη Γη του Ισραήλ, οι αυτόχθονες Παλαιστίνιοι, δεν αξίζουν να αποκαλούνται ανθρώπινα όντα.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς τέτοιων νόμων, οι άραβες δεν δικαιούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, για να μην αναφέρουμε πολιτιστική και πνευματική ζωή και δεν έχουν καμία σχέση όσον αφορά περιουσία, γη και σπίτι, επειδή χιλιάδες χρόνια πριν ο Θεός υποσχέθηκε την γη στον Αβραάμ και τους επιγόνους του.
Με μεγάλη λύπη και αποστροφή, όλα όσα ο Λόρδος Ρότσιλντ είχε προβλέψει επαληθεύονται στους καιρούς μας. Στα πιο μαύρα μας όνειρα και στις δυσκολότερες στιγμές από την εποχή του αγώνα για την δημιουργία του κράτους, ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι αυτοί που αποκαλούν τον εαυτό τους μαθητές του Ζέεβ Ζαμποτίνσκι(σ.σ. ο ιδεολογικός μέντορας της ισραηλινής δεξιάς. Σιωνιστής που ήδη από την δεκαετία του ‘30 είχε προβλέψει ότι οι επιδιώξεις του σιωνισμού θα προκαλέσουν την έντονη αντίδραση του αραβικού εθνικισμού) θα επέβαλλαν την τρομοκρατία και τον φόβο, χρησιμοποιώντας εκτεταμένη ρατσιστική νομοθεσία.
Ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι θα χρησιμοποιήσουν την καταστροφή του δικαστικού συστήματος για να προσπαθήσουν να προλάβουν την όποια πιθανότητα να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρώπινη μεταχείριση. Είναι κάτι ουσιώδες σε κάθε δημοκρατική κοινωνία απέναντι σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί, ανεξαρτήτως καταγωγής, φυλής, θρησκείας και φύλου.
Για 42 χρόνια κατέχουμε, καταπιέζουμε και κλέβουμε γη που δεν είναι δική μας. Για να είμαστε ελεύθεροι στην γη μας πρέπει να μεταβληθούμε σε λωποδύτες Κοζάκους, σε ανθρώπους που ξεριζώνουν δένδρα, σε ανθρώπους που καίνε χωράφια και παρενοχλούν τις γυναίκες, τους ηλικιωμένους και τους πολύ νέους;
« Έχουμε αυτήν τη γη, την έχουμε», λέει το τραγούδι, αλλά αυτό που θα έπρεπε να λέγεται είναι «Έχουμε τη δύναμη, την έχουμε, έχουμε τα λεφτά, τα έχουμε και μας επιτρέπεται μας επιτρέπεται», να καταδικάζουμε στην πείνα έναν ολόκληρο λαό, να τον φυλακίζουμε και να τον εξοντώνουμε χρησιμοποιώντας αεροπορικούς βομβαρδισμούς, βόμβες διασποράς και λευκό φώσφορο. Επειδή είμαστε οι κύριοι της γης και ο Θεός μας επέλεξε να την εξουσιάζουμε. Ντροπή.
« Ένας μοναδικός λαός», έγραφε ο Νταβίντ Μπεν-Γκουριόν(σ.σ πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ). Αλίμονο για αυτήν την μοναδικότητα. Αντί ενός εβραϊκού και δημοκρατικού κράτους μας παρέδωσαν ένα εβραϊκό κράτος που ελέγχεται από τον θρησκευτικό φανατισμό και που διατηρεί την καθαρότητα της φυλής. Μας έδωσαν μία δημοκρατία στην πιο πρωτόγονη μορφή της, όχι την διατήρηση των δημοκρατικών αξιών, αλλά την εξουσία του δήμου, του λαού που υπαγορεύει την μεταμόρφωση του Ισραήλ σε αυταρχική εθνοκρατία.
Ζήτω ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάου και ο υπουργός Εξωτερικών Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ξεριζώνουν όλα όσα κτίσαμε, όλα όσα ονειρευτήκαμε και όλα όσα για τα οποία πολεμήσαμε.

* Η Σουλαμίτ Αλόνι, πρώην βουλευτής, είναι από τα ηγετικά στελέχη του αριστερού κόμματος Μέρετς, έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες για ανθρώπινα δικαιώματα στο Ισράηλ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Χαάρετς" στις 04/06/2009

http://haaretz.com/hasen/spages/1090366.html

Για την δράση της βλέπε:

http://www.knesset.gov.il/mk/eng/mk_eng.asp?mk_individual_id_t=132

http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/biography/aloni.html